Stedentrips

woensdag 16 november 2016

Naar het Land van de Rijzende Zon

Achttien jaar geleden kreeg ik het idee om naar Japan te gaan. Ik had net een wereldreis gemaakt en het kriebelde enorm om weer op pad te gaan. Dus kocht ik een Lonely Planet en zat ik met de atlas op schoot een mooie reis uit te stippelen. Het is er helaas nooit van gekomen… Ik besloot uiteindelijk om naar Amerika te gaan, en daar ben ik de afgelopen achttien jaar blijven hangen. Toch bleef Japan altijd trekken en toen ik afgelopen oktober een waanzinnige aanbieding zag van Xiamen Airlines voor nog geen €350,- was ik verkocht. Japan, here I come!

Zaterdag 14 mei 2016
Vandaag is het dan zover, mijn langverwachte reis naar het land van de rijzende zon gaat eindelijk beginnen! In verband met grote drukte en extra controle op Schiphol, had ik de Schiphol Taxi een uurtje vroeger besteld dan normaal. De taxi chauffeur heeft er echter wel heel veel zin in en staat nog eens 45 minuten eerder op de stoep! Ik ben nog lang niet klaar en schiet hiervan een beetje in de stress. De goede man moet maar even een half uurtje wachten, want als ik me nu laat opjagen dan vergeet ik straks de deur op slot te doen ofzo.

Op Schiphol staat er een gigantische rij bij de KLM balies, maar gelukkig heb ik mijn instapkaart al uitgeprint en reis ik met enkel handbagage, dus deze rij kan ik zo voorbij lopen. Bij het GWK kantoor haal ik nog wat Japanse Yens en bij de Starbucks een warme choco. Om 11:30 uur begint het boarden en stap ik in een super mooie Dreamliner. Ik was benieuwd of de vlucht zou worden uitgevoerd door Xiamen Airlines of door hun partner KLM, en vind het wel leuk dat ik met Xiamen zelf vlieg.


Ik heb een mooi plekje bij het raam voorin het vliegtuig en naast mij zit een Boliviaanse man met wie het gelijk klikt. Gedurende de vlucht hebben we samen de grootste schik. De tijd vliegt werkelijk voorbij! Ook de service aan boord zorgt voor een plezierige vlucht. Bij het instappen ligt er al een flesje water en een paar sokken op mijn stoel, en we worden voorzien van maar liefst 3 maaltijden! Een uurtje na het opstijgen krijgen we een lunch, halverwege de vlucht een diner en tenslotte nog een lekker broodje als ontbijt. Tussendoor regelt mijn Boliviaanse buurman een wijntje voor ons, waarvan we kunnen genieten als we samen naar ‘The Revenant’ kijken.

Bijna 11 uur later landen we op Xiamen Airport. Het is jammer dat het zo mistig is, want dit ziet eruit als een heel indrukwekkende stad! In gedachten zet ik ‘m op het lijstje voor de Muppetational vacASIAN tour met Wezz volgend jaar (Alsof we nog niet genoeg plaatsen op het lijstje hebben staan… Ik denk dat we inmiddels wel 3 maanden kunnen rondreizen!).
Op de luchthaven van Xiamen neem ik jammergenoeg afscheid van mijn gezellige buurman. Hij heeft zijn eindbestemming bereikt en ik moet hier overstappen op de vlucht naar Tokyo. Hij geeft me nog wat leuke tips voor m’n reis naar Peru in oktober, en we spreken af om in Puno een borrel te drinken. Gezellig!

Voor de mensen die doorreizen heeft immigrations een aparte balie. Je zou denken dat dit wel lekker snel doorloopt, maar dat is helaas niet het geval. De immigration officers zijn namelijk een beetje angstig voor de nieuwe Nederlandse paspoorten, en iedere keer als ze zo’n paspoort treffen wordt er een leidinggevende bijgeroepen. Op het moment dat ik eindelijk aan de beurt ben zie ik de schrik al in de ogen van de jonge man en ik zie hem denken: ‘Ojee, daar heb je weet zo’n rare Hollander met zo’n eng paspoort!’. De immigration officer wil eerst mijn papieren zien of ik inderdaad wel echt van plan ben om verder te reizen en niet stiekem plannen heb om in China te blijven hangen. Ik laat hem braaf alle papieren zien die van hem een goedkeurende blik krijgen. Vervolgens richt hij zich tot mijn mooie nieuwe paspoort en slaakt een diepe zucht. Hij roept wat Chinese kreten en even later staat zijn leidinggevende erbij. Deze werpt een snelle blik op het enge document en zegt dat het goed is. Hierna krijg ik een mooie stempel en mag ik de hele dag in China rond huppelen. Bofkont die ik ben!


Voor de vlucht naar Tokyo moet ik opnieuw inchecken. Op een of andere manier kon dit niet in Nederland, maar geen probleem, het inchecken is binnen 3 minuten gepiept. Daarna mag ik mij opnieuw melden bij customs & immigrations, deze keer om een uitreis stempel te halen. Het paspoort wordt opnieuw aandachtig bestudeerd. Rare Chinezen. Het hele proces heeft zo’n 2 uur geduurd, dus ik ben blij dat ik een overstap van 3 1/2 uur heb! Zodoende heb ik toch nog tijd om even op te frissen en een rondje langs de winkels te doen.

De vlucht van Xiamen naar Tokyo verloopt net zo soepel als de eerste vlucht, en ook deze keer wordt er goed voor de reizigers gezorgd. Kort na het opstijgen krijgen we allemaal een zak gemengde noten en een flesje water, en daarna gewoon weer een volledige maaltijd!
Drie uur later wordt de daling alweer ingezet. En als ik dacht dat je bij Schiphol lang moet taxien voor je bij de gate bent… Narita Airport kan er ook wat van! Ruim 20 minuten na het landen is de gate nog niet in zicht! Of toch wel? Ik zie in de verte wat kisten staan. Ofnee, dit blijken cargo vliegtuigen te zijn. Maar dan maakt dpe piloot ineens een scherpe bocht naar rechts en staan we midden tussen de kisten van FedExx en DHL stil. Hier moeten we eruit en worden we met een busje naar de aankomsthal gebracht.


Bij customs & immigrations staat een ellenlange rij, maar in tegenstelling tot Xiamen loopt het hier heel snel door. Binnen no time sta ik buiten!
Als eerste loop ik naar de balie van Japan Rail, om hier mijn voucher om te wisselen voor echte treinkaartjes. Daarna koop ik een kaartje voor de limousine bus (wat een doodnormale bus blijkt te zijn), en verwonder ik me bij het toilet. Het toilet heeft nl meerdere functies, waaronder een muziek knop. Deze knop kan je indrukken als je niet wil dat anderen jouw toilet geluiden horen. Het toilet maakt dan een soort “flush” geluid, wat een beetje klinkt als gewoon doortrekken, maar wat dan heel lang duurt. Ik heb de grootste lol. Japan is geweldig!

De limousine bus brengt me in een uurtje naar het Lumiere Kasai Hotel, waar ik de komende 3 nachten zal verblijven. De kamer is klein, maar voorzien van allerlei technische snufjes waarvan ik niet de moeite ga doen om uit te vinden wat het allemaal inhoudt. Verder ligt er een kimono op het bed en een paar slofjes naast het bed. De badkamer is ook voorzien van alle gemakken. Het hotel is een ideale uitvalsbasis voor een bezoek aan Disneyland!

Ik fris me even op en haal daarna bij de 7 Eleven (ja, die hebben ze hier ook!) wat lekkers voor op de kamer. Na het vele eten tijdens de vluchten heb ik niet echt trek, maar wat vers fruit gaat er altijd wel in.
Inmiddels is het plaatselijke tijd 20:45 uur en gaat langzaam het licht uit. Morgen naar Disneyland, dan gaat het avontuur pas echt beginnen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten