Na een aantal dagen in het onverwacht super leuke Lima, is de tijd gekomen om afscheid te nemen van mijn Ecuadoriaanse kamergenoten en de bus te pakken naar de volgende bestemming.
Om kosten te besparen besluit ik om naar het busstation te lopen. Volgens google maps is het ongeveer een half uur lopen, dus met bagage verwacht ik er zo’n 45 minuten over te doen. En aangezien ik nog weleens wil verdwalen (zoals die ene keer in Japan toen ik stond te miauwen tegen een politieagent), geef ik mezelf anderhalf uur de tijd om van het hostel bij het busstation te komen.
Hoewel ik Lima als een heel leuke stad heb leren kennen, zie ik het nu ook van een andere kant. De route naar het busstation loopt namelijk door verschillende achteraf straatjes, waar ik de enige gringa ben die over straat loopt. Niet dat ik mij onveilig voel, in tegendeel. Maar ik merk wel dat ik hier nog meer bekijks heb. Toch vind ik het ook leuk om deze kant van Lima te zien.
En tot mijn grote verbazing verdwaal ik niet 1 keer! Alles staat duidelijk aangegeven en ik loop gelijk goed. Whoohoo!
Ik reis vandaag met Oltursa, een Peruviaanse maatschappij die een heel goedkoop ticket in de aanbieding had. Nog geen 5 euro, een super relaxte brede stoel, gratis eten en drinken in de bus, en Chris Hemsworth op de tv. Zo kom ik de komende uren wel door!
Ongeveer 4 1/2 uur later kom ik aan in Ica, een stad in de woestijn die bekend staat vanwege de pisco drank en de nabijgelegen oase Huacachina. Omdat het inmiddels al donker is en ik hier heg nog steg weet, besluit ik om een taxi te nemen naar mijn hostel in Huacachina.
Voor de komende nachten heb ik een privé kamer geboekt bij Hostal Rocha. En wat is dit een leuke kamer! Piepklein, maar met een mooie muurschildering en een privé terras dat uitkijkt op het zwembad. Een perfecte locatie om een aantal dagen te relaxen. Het hostel zelf is ook erg relaxt. Aardige en behulpzame mensen en een drietal honden die van knuffelen houden.
Vermoeid laat ik mij op het bed vallen. Ik prijs mezelf een gelukkig mens dat ik hier mag zijn, en dan ineens komen alle emoties eruit. Verdriet om mama, de poezenkinderen en mezelf. Ik laat het allemaal maar los komen.
Vervolgens loop ik een rondje door het stadje en haal wat lekkers voor op de kamer. Daarna gezellig socializen bij het zwembad en knuffelen met de honden. Het leven is best wel goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten