Nu kan ik mij nog wel goed herinneren hoe ik gisteravond op mijn kamer ben teruggekomen, maar eerlijk gezegd zou ik dat beeld het liefste vergeten. Mijn hoofd draait alle kanten op en ik kan niet zitten of liggen. Als het me dan toch is gelukt om een comfortabele positie te vinden, kom ik tot het besef dat ik mijn tas moet inpakken. Ooh… shit. Niks lekker relaxen en mijn kater uitzitten, ik heb een reisdag voor de boeg!
Met veel moeite lukt het om te douchen en even naar de winkel te gaan om wat zoute crackers en coca cola te halen. Geen beter medicijn dan lauwe cola waar de prik vanaf is!
Met mijn zware hoofd bedank ik het hostel voor het fijne verblijf en neem ik afscheid van al het dierenspul. Een ding weet ik zeker: Ik drink nooit meer pisco!!
Het verkeer in Peru kan enorm chaotisch zijn. Ik neem aan dat er verkeersregels zijn, maar over het algemeen lijkt het alsof je gewoon brutaal moet zijn en jezelf er tussen moet duwen en heel hard toeteren. Het getoeter is dan ook niet van de lucht. En zelfs nu, op dit korte ritje van Huacachina naar het busstation in Ica, waar er amper verkeer te zien is, toetert de chauffeur erop los. Ik heb geen idee waarom… waarschijnlijk is het een gewoonte van de beste man. Zo van: Joehoe, jongens… pas op, ik kom eraan!
De chauffeur heeft ook wel zin in een praatje, maar daar heb ik nu helemaal geen zin in. Ik knik beleefd ja en nee en hoop dat hij snel doorrijdt zodat ik nog sneller uit de auto kan stappen.
Het busstation ruikt naar benzine wat mijn kater niet beter maakt. Maar gelukkig is de bus snel aanwezig en kan ik onderuit zakken in de relaxte stoelen. Want ook deze keer is het weer een super luxe ritje waar de NS nog wat van kan leren. Helaas blijkt het wel een hobbel de bobbel ritje te zijn. Zigzaggend door de bergen, haarspeld bochten omhoog en weer naar beneden. Disney’s Test Track is er niets bij!
Maar uiteindelijk kom ik heelhuids aan op het busstation in Nazca, waar de manager van mijn hotel al staat te wachten.
De komende 3 nachten verblijf ik in het Posada Guadalupe hotel, waar ik voor €24.- in totaal een privé kamer heb. En wat ben ik op dit moment blij met een eigen kamer!! Ik gooi mijn spullen op het ene bed en laat mezelf vallen op het andere bed. Maar niet voor lang, want ik moet geld wisselen en tours regelen, en ik wil ook gelijk wat boodschappen doen.
Het hotel ligt erg centraal, dus na een korte wandeling ben ik in het centrum. Ik neem een kijkje bij wat reisbureaus, vergelijk de tours en prijzen, en boek uiteindelijk een tripje naar de mummy begraafplaats Chauchilla.
Op het moment dat ik naar de bank loop, krijgt mijn zware hoofd de overhand en lig ik, voor ik er erg in heb, midden op straat. Nou komt dat ook wel een beetje omdat de weg ongelijk is, en ik heel erg moe ben… Maar goed, ik lig dus op handen en knieën midden op de weg. En alsof het getoeter van de auto’s al niet hard genoeg was, is het nu helemaal erg! Want ja, de auto’s willen doorrijden, maar dat gaat niet omdat die stomme gringa niet snel genoeg aan de kant wil! Ik heb enorm veel bekijks en het schaamrood staat op mijn wangen. Zo snel als mogelijk klauter ik overeind en strompel ik super chill naar de bank. Snel pinnen en wegwezen!
In het hotel eet ik een broodje en ontsmet ik mijn schaafwonden. Liep ik voor vertrek nog te mopperen op alle vaccinaties die zo gruwelijk duur waren, nu ben ik er blij mee! Ik probeer nog wat te socializen met de andere reizigers, maar iedereen is erg op zichzelf dus dat zit er niet in. No worries, het is ook wel goed om lekker vroeg te gaan slapen, zodat ik morgen fris en fruitig naar de mummies kan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten