Vandaag staat er een uitstapje gepland naar Arashiyama, een lief plaatsje nabij Kyoto wat vooral bekend staat voor het Monkey Park, bamboe bos en de vele mooie tempels. Het klinkt als een leuke stad en fris en fruitig stap ik ’s ochtends op de trein.
Aangekomen op het station van Arashiyama zie ik dat de tempel die ik graag wil bezichtigen een aardig eindje uit het centrum ligt. Ik heb helemaal geen zin om in deze warmte zo ver te moeten lopen, dus als lazy ass toerist zijnde huur ik lekker een fiets!
De fietsverhuurder legt uit hoe de fietsbel, handremmen en het slot werken. Ik knik bevestigend, hai hai. Dan kijkt de man van mij naar de fiets en besluit ie om het zadel wat hoger te zetten. Hier ben ik wel blij mee, want het fiest niet zo lekker om steeds je knieen in je nek te krijgen. Maar de man is nog niet klaar, want ook het stuur moet wat hoger en daarna wordt er ook weer aan het zadel gerammeld. Pas als hij helemaal tevreden is mag ik op pad.
Zoals ik inmiddels al een beetje gewend ben van mezelf ga ik eerst naar links waar ik naar rechts had gemoeten, maar daar kom ik gelukkig vrij snel achter. Wat ben ik blij met het fietsje! Ik zoef alle andere toeristen in volle vaart voorbij. Het is wel even wennen om aan de linkerkant van de weg te rijden, maar ik ben helemaal in mijn nopjes.
De tempel waar ik naartoe ga is de Otagi Nenbutsu-ji tempel. Deze tempel is ter ere van Kannon, dezelfde Kannon als van de tempel waar ik vrijdag ben geweest. Maar Otagi Nenbutsu-ji staat niet zozeer bekend voor Kannon, maar voor de 1200 kleine stenen beelden van Rakan, de discipelen van Buddha. De beelden staan verspreid over het complex en ieder beeld heeft een eigen gezicht. Het is een feest om te zien!
En omdat deze tempel zo ver uit het centrum ligt, is het voor de gemiddelde toerist niet bepaald een populaire tempel om te bezichtigen. Ik loop hier dan ook in mijn eentje rond, wat heel bijzonder aanvoelt.
Op de terugweg stop ik nog even bij de Seiyo-ji tempel, die ook al zo waanzinnig mooi is! Ik kijk werkelijk mijn ogen uit hier.
Vervolgens is het tijd voor het bamboo bos. Dit lijkt mij ook onwijs mooi! Het wordt alleen de eerste echte tegenvaller van de vakantie. Ik weet niet wat ik mij er precies van had voorgesteld, gewoon een bos waar je doorheen kan lopen alleen dan van bamboe ipv eikenbomen. Maar dat is niet zo. Je loopt over een normaal pad met aan weerszijde een hek en achter het hek staat de bamboe. Daar komt bij dat het zo verschrikkelijk druk is dat je over de mensen hoofden kan lopen. Het sprookjes idee wat ik ervan had is ver te zoeken. Maar dat geeft niet. Het kunnen niet alleen maar hoogtepunten zijn, dat zou saai worden.
Ik verlaat snel het bos en drink mijn teleurstelling weg met een kopje matcha ijsthee. Lekker verfrissend! Daarna stap ik weer op de fiets naar mijn volgende bestemming; Iwatayama Monkey Park.
Dit park ligt bovenop een berg en is het thuis van ca 170 Japanse makaken, ook wel sneeuwapen genoemd. De “wilde” apen lopen hier vrij rond en voor je de berg opgaat krijg je wat instructies mee: De apen niet in de ogen staren, hou afstand, niet aanraken, niet pesten en geen eten geven buiten de hut. Er staat nl een hut bovenop de berg, waar je lekkernijen voor de apen kan kopen en ze dat ook in de hut kan geven. De apen hangen dan vervolgens aan het gaas buiten de hut. Je mag ze geen ander eten geven en het ook geen eten buiten de hut geven.
Het is nog wel een aardig eindje klimmen om bij de top te komen. Op een bordje staat aangegeven dat het een wandeling van zo’n 20 minuten is, en in mijn geval klopt dat ook aardig. Er zijn ook mensen die sneller boven zijn, en de groep Amerikanen die gelijk met mij een kaartje kochten, hebben er ruim drie kwartier over gedaan. Maar het is de moeite waard! Bovenop de berg word ik beloond met een waanzinnig uitzicht en kan ik heel in de verte zelfs de Kyoto Tower zien liggen! Ik ben zo in awe dat ik helemaal niet in de gaten heb dat er een aapje voor mijn voeten is gaan liggen slapen.
Nou zijn deze makaken niet de mooiste apen om te zien, maar ze zijn wel heel aandoenlijk. Sommige apen smikkelen van een banaantje, anderen zitten elkaar te vlooien, en weer anderen bungelen in een boom of liggen heerlijk lui te slapen. Er is een mama aap met een heel klein babietje, en oh wat is die schattig!! Er is ook een aap een beetje stout geweest en die wordt meteen afgestraft door een paar anderen. Met brullende geluiden rennen ze achter elkaar aan. Best een beetje eng als 1 aap besluit om zich pal achter mij te verstoppen en er twee in volle vaart komen aan denderen. Ja hallo, daar wil ik niet tussen staan! Tot grote hilariteit van een paar kinderen slaak ik een gil en struikel ik nog net niet over mijn voeten als ik snel de andere kant op ren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten